ارزیابی و مقایسه ی طراحی درمان های مختلف ناحیه ی شکمی در سرطان تخمدان با درگیری نواحی شکمی (پریتوئن)

مقدمه: پرتودرمانی در درمان و کنترل سرطان تخمدان با انتشار درون پرده ی صفاقی به شیوه ی تمام شکمی انجام می شود. در این مطالعه، مقایسه ای بین انواع طراحی درمان های مختلف در محدوده ی شکم و لگن به جهت دست یابی به پاسخ درمان مؤثرتر انجام گردید. روش ها: طراحی و انجام کانتورینگ بر روی اسکن تصاویر ناحیه ی شکم و لگن 20 بیمار ،با نرم افزار tigrt صورت گرفت. به منظور مقایسه ی بین انواع طرح درمان های قابل انجام در این ناحیه، از ملاک های رایج در پرتودرمانی و نیز شاخص h استفاده شد. یافته ها: در بین روش های مورد مقایسه، دو روش قدامی- خلفی و روش میدان های جانبی با انرژی mv 18 و وزن یکسان، از نظر میزان حفاظت از اندام های در معرض خطر رفتار یکسانی داشتند، اما روش مایل، نتایج ضعیف تری به دنبال دارد. علاوه بر این، در بین روش های قدامی- خلفی، مشاهده شد که تغییر در وزن و انرژی پرتوی تابشی، از نظر پوشش دهی حجم تومور و میزان یکنواختی دز در حجم درمانی، نتایج متفاوتی را از نظر دز رسیده به اندام های داخلی تولید می نماید. نتیجه گیری: در بین انواع طراحی درمان های انجام شده، مشاهده شد که طراحی قدامی- خلفی به ترتیب با انرژی و وزن mv 6 و 1 از قدام و انرژی و وزن mv 18 و 5/1 از خلف، برای پوشش دهی کل ناحیه ی شکمی از موفقیت بیشتری برخوردار است.